Filippo Sorcinelli Sluit je ogen en zie dan Parfumextract 100 ml

ONDERWERP: Vetiver, Cederhout, Sandelhout, Amber, Oud

TEGEN ONDERWERP: Artemisia, Petitgrain, Scharlei, Patchouli

STAART: Citroen, Bergamot, Lavendel, Aardbei

Wat een lichtcircus is het leven!
Lichten waardoor ik mijn ogen sluit.
Te sterk.
Als ik mijn ogen sluit
een schaduw van glimlachen, 
sensatie die het hart zuigt.

Wat een afgeleid leven,
wat een schilderij van witte eenzaamheid!
Dat maschera van tranen en vreemde geuren!
Wij zijn leerlingen die lachen zonder warmte,
vast, onveranderlijk.
Pijn.

Je bent bang voor het onherkenbare
achter een vriendelijk gebaar,
Je bent bang dat je niet kunt lezen
de dans van een eeuwenoud gezicht.

Melancholie van tijd en geschiedenis.
Dans, maak grapjes, bedrieg.
Vriendelijk gelach, dissonante toon,
verre echo van modder en darmen.

Sluit je ogen, want in het donker zie je,
omdat gedachten geslotener en dieper worden,
En dat gezicht dat de mijne vervormt, keert terug,
Ik herinner het me.
Niet alles is wat het lijkt.

Sluit nu je ogen,
maschera verontrustend,
verloren ziel,
die vrede eet in plaats van ernaar te zoeken,
hart dat een verloren man opspringt,
die de moed verlangt om in cirkels om zichzelf heen te dwalen.

Niet alles is wat het lijkt.

Angst voor clowns, ook wel coulrofobie genoemd, is een relatief veel voorkomende en vaak onbegrepen fobie.
Deze angst kan zich in verschillende mate van intensiteit manifesteren, van mild ongemak tot verlammende angst, en er wordt aangenomen dat deze diepe wortels heeft in de menselijke psyche.

De figuur van de clown wordt historisch geassocieerd met plezier en amusement, en gaat terug tot middeleeuwse narren en harlekijnen van de commedia dell'arte. Het groteske uiterlijk van de clown, met overdreven make-up die gelaatstrekken vervormt, kan echter een gevoel van dubbelzinnigheid en onzekerheid creëren. Deze vervorming kan ertoe leiden dat mensen clowns als verontrustende figuren waarnemen, omdat hun uiterlijk niet overeenkomt met algemeen menselijk gedrag.

De psychologie suggereert dat angst voor clowns kan voortkomen uit het moeilijk kunnen lezen van de ware emoties achter zware make-up. Onze gebruikelijke neiging is om gezichtsuitdrukkingen te lezen om de bedoelingen van de ander te begrijpen. Wanneer dit vermogen wordt aangetast, zoals in het geval van clowns, kan dit angst en angst veroorzaken. Het vaak onvoorspelbare gedrag van clowns kan bijdragen aan een gevoel van onbehagen.

De populaire cultuur heeft de angst voor deze figuren vergroot door middel van negatieve en angstaanjagende portretten. Een emblematisch voorbeeld is het karakter van Pennywise, de kwade clown uit de roman 'It' van Stephen King, die generaties lezers en toeschouwers bang heeft gemaakt en die de basis vormt van de inspiratie voor de dertiende geur van de UNUM-collectie.

Coulrofobie, tegenwoordig ook ontwikkeld in geur Filippo Sorcinelli, het is een soort afronding van een onderzoek naar de diepe betekenis van angst dat begon met de geur "but not today" in 2018 en vorig jaar werd voortgezet met "noch dag noch uur"; het kan een aanzienlijke impact hebben op het dagelijks leven van de getroffenen. Veelvoorkomende situaties zoals verjaardagsfeestjes voor kinderen of circusevenementen kunnen een bron van stress en angst worden. In extreme gevallen kan alleen al het zien van een foto van een clown een paniekreactie veroorzaken.

Dubbelzinnigheid is in feite de lagune van gedachten; de ongemakkelijke bewegingen die door kunst zijn besmeurd, projecteren onze angst, verdunnen het gezicht en beschrijven slechtheid.

Maar authentieke kunst grijpt in op de verdorvenheid van de façade, zoals ze op de ziel ingrijpt. Alleen zij veroorzaakt deze kortsluiting die in staat is om datgene wat tot negativiteit over slechtheid leidt, teniet te doen. Kunst beschrijft maar beperkt niet en houdt er niet van om negativiteit te ergeren. Het beschrijft het, omdat het blootleggen ervan ervoor zorgt dat de kwestie van schoonheid de overhand krijgt, zelfs in negatieve situaties. 
Iemand moet slecht zijn, maar alleen de ander kan zijn grens op het pad van de eenzaamheid beperken.

En alleen dan zal het centrum van het kwaad een sociale constructie worden.