Filippo Sorcinelli Let me cry Unisex εκχύλισμα αρώματος 100 ml

Τα καλά πράγματα είναι εικόνες που εξαφανίζονται από το μυαλό μας. Είναι κομμάτια μας που χάνονται στο δάσος των συνηθειών. Όμως ο πόνος παραμένει και περιγράφει αυτό που δεν μπορεί να επιλεγεί. Ίσως δεν θέλω να ξεχάσω, ίσως να μην συμβεί αυτό θέλω να νιώσω διαφορετικά.

Μόνο δωρεάν.

Θυμάμαι να κλαίω γιατί είναι πιο δυνατό από το να ξεχνάς. Αλλά το να πηγαίνεις είναι πιο γλυκό από το να μείνεις. Δεν θέλω να ζω με φόβο για αυτό που έρχεται από το σκοτάδι ή αυτό που άφησα πίσω Είμαι chi Ήθελα να είμαι ακόμα κι όταν δεν μιλούσα εγώ.

Υπήρχαν δάκρυα στο φεγγάρι που ανέρχονταν πάντα σαν προσευχή, σμιλεύοντας τη μοίρα μου. Με περηφάνια sospiro μόνο ένα άλμα στο δράμα για να μην αφήσω τα συναισθήματα. Ακολουθώ λοιπόν το σμαραγδένιο άρωμα μονοπάτι μου όπου με βγάλει.

Είναι μια υπόσχεση για μένα και ο ένας στον άλλον, ένας όρκος, μια κραυγή, μια ειλικρίνεια, ένας θαρραλέος ύμνος

Ισχυρός
πιστεύω
και δεν ξεχνώ ποτέ.

 Το ενδέκατο άρωμα του Filippo Sorcinelli επαινεί την κούρσα προς την ελευθερία κάποιου.

Η αρχική συναισθηματική σπίθα αυτού του νέου έργου εξακολουθεί να είναι το πεντάγραμμο, όπως τονίζεται από τη διακόσμηση του μπουκαλιού: Είναι η μουσική που κινείται, που πέφτει σαν δάκρυα για να γεννήσει την επιθυμία για ελευθερία: η άρια από το Rinaldo του Handel «Lascia ch'io πιάνγκα».

Στην πραγματικότητα είναι απλώς η γένεση του έργου evolve, ανοίγοντας έναν πολύ πιο περίπλοκο δρόμο: την έννοια της κατάκτησης ενός πολύτιμου δώρου που κατέχει κάθε άνθρωπος και που σήμερα περισσότερο από ποτέ γίνεται θεμελιώδης αξία.

Filippo Sorcinelli θέλει να αφηγηθεί ξανά το ανθρώπινο και καλλιτεχνικό του ταξίδι μέσα από τη δύσκολη κατάκτηση αυτού του «απόλυτου», μακριά από την πολλαπλή σκλαβιά: μόδες, διαφήμιση, προκαταλήψεις. Αντιλαμβανόμαστε πόσο σημαντική είναι η ελευθερία μόνο όταν η ίδια αποτυγχάνει. Και μέσα από τις εμπειρίες του καθενός ξεπερνάμε τα όρια της προκατάληψης για να τρέξουμε σε έναν ίσιο δρόμο σε μια συμβολικά πράσινη έκταση που υποδεικνύεται από ένα φεγγάρι που μας συνοδεύει και λούζει τα πρόσωπά μας σε ένα ζεστό και περιβάλλων φως.

Ελευθερία, οδυνηρή φωνή, όμως, δεν σημαίνει αυθαίρετα να κάνει κανείς πάντα αυτό που θέλει, αφού πρέπει πάντα να ασχολείται με δικαιώματα και αξίες.

Είναι αυτό το νέο τραγούδι που μας κάνει επίσης να συνειδητοποιήσουμε τα όρια, είναι αυτό sospiro μακριά από την ανάσα που ξετυλίγει τα κουβάρια των αβεβαιοτήτων μας για να μας δείξει οριστικά την κλήση μας.